فروشگاه لوازم خانگی

 برای کسب درآمد از اینترنت، این روش‌ها را بررسی کن:

 قیمت اینترنت همراه معمولاً بر اساس چند عامل مختلف تعیین می‌شود. در اینجا چند عامل کلیدی برای محاسبه قیمت اینترنت همراه آورده شده است:

 خوب، برای رفع مشکلات احتمالی اتصال به اینترنت ADSL ، این مراحل را دنبال کنید:

1. **بررسی تجهیزات**: اطمینان حاصل کنید که مودم یا روتر شما به درستی به برق وصل شده و روشن است. همچنین اطمینان حاصل کنید که کابل‌ها به درستی به تجهیزات متصل شده‌اند.

2. **بررسی اتصالات**: مطمئن شوید که کابل تلفن به خروجی مودم یا روتر شما متصل شده و کابل اترنت به کامپیوتر یا دستگاه مورد نظر شما متصل است.

3. **بررسی تنظیمات**: اطمینان حاصل کنید که تنظیمات مودم یا روتر شما به درستی پیکربندی شده‌اند. برای اطمینان از این موضوع، می‌توانید با استفاده از دفترچه راهنمای مربوطه یا با ورود به پنل مدیریت مودم، تنظیمات را بررسی کنید.

4. **تست خط تلفن**: ممکن است خط تلفن شما دچار مشکل شده باشد. برای اطمینان از سالم بودن خط تلفن، می‌توانید با تماس با شرکت مخابراتی خود تست خط انجام دهید.

5. **ارتباط با ISP**: در صورتی که مشکل هنوز حل نشده است، با تماس با شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنت خود ارتباط برقرار کرده و مشکل را گزارش دهید. آن‌ها می‌توانند به شما راهنمایی لازم را ارائه کنند یا از طریق تست‌های خود مشکل را تشخیص دهند.

با اجرای این مراحل، امیدوارم که مشکل شما رفع شود و اتصال به اینترنت ADSL برقرار شود.

 قیمت خرید پهنای باند اختصاصی ممکن است بر اساس چندین عامل متفاوت محاسبه شود. در اینجا چندین عامل اصلی که در محاسبه قیمت این خدمات تأثیرگذار هستند، آورده شده است:

۱. **پهنای باند مورد نیاز**: قیمت اصلی بر اساس پهنای باند مورد نیاز شما محاسبه می‌شود. معمولاً این بر اساس حجم داده‌ای که می‌خواهید انتقال دهید و سرعت مورد نیاز برای آن مشخص می‌شود.

۲. **مدت زمان قرارداد**: معمولاً هزینه‌ها بر اساس مدت زمان قرارداد (به عنوان مثال، ماهیانه یا سالیانه) محاسبه می‌شود. مدت طولانی‌تر قرارداد معمولاً باعث ارائه تخفیفات ویژه می‌شود.

۳. **موقعیت جغرافیایی**: قیمت پهنای باند اختصاصی ممکن است بسته به موقعیت جغرافیایی شما متغیر باشد. موقعیت جغرافیایی می‌تواند به عنوان عاملی برای تعیین هزینه‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

۴. **نوع ارتباطات**: اگر شما به ارتباطات خاصی نیاز دارید، مانند اتصالات اختصاصی و امن، این ممکن است به هزینه کل اضافه شود.

۵. **خدمات اضافی**: هزینه ممکن است شامل خدمات اضافی مانند پشتیبانی فنی ۲۴/۷، امنیت اضافی و تعمیر و نگهداری باشد که ارائه دهنده ممکن است ارائه کند.

۶. **تخفیف‌ها و مذاکرات**: ارائه دهنده ممکن است تخفیف‌هایی برای مدت زمان طولانی‌تر یا حجم بیشتر پهنای باند ارائه دهد، همچنین می‌توانید در مذاکرات قیمتی شرکت کنید.

در نهایت، برای دریافت قیمت دقیق و منطقه‌ای برای پهنای باند اختصاصی، بهتر است با ارائه دهندگان خدمات مختلف تماس بگیرید و درخواست پیشنهاد قیمت بدهید.

 انواع بسته‌ اینترنت خانگی متناسب با نیازها و ترجیحات مختلف کاربران متفاوت است. در زیر، برخی از انواع معمول بسته‌های اینترنت خانگی ذکر شده است:

1. **ADSL و VDSL:**

   - اینترنت ADSL و VDSL از خطوط تلفن معمولی برای ارائه اتصال به اینترنت استفاده می‌کنند. سرعت اینترنت در این انواع بسته‌ها به فاصله کاربر از مرکز تلفن و سرعت ارتباط تلفن خطوط خریداری شده و معمولاً برای استفاده‌های روزمره مناسب است.

2. **فیبر نوری:**

   - اینترنت فیبر نوری از طریق کابل‌های نوری برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند. این نوع اتصال اغلب سرعت بالا و پایداری بیشتری نسبت به ADSL و VDSL دارد. این بسته‌ها معمولاً برای کاربرانی که نیاز به سرعت بالا و استفاده گسترده از اینترنت دارند، مناسب هستند.

3. **کابلی (Cable):**

   - اینترنت کابلی از طریق شبکه کابل‌های تلویزیون کابلی ارائه می‌شود. این نوع اینترنت نیز سرعت بالا و پایداری مناسبی دارد و برای مناطقی که پوشش کابل تلویزیون کابلی دارند، گزینه خوبی است.

4. **اینترنت بی‌سیم (Wireless):**

   - اینترنت بی‌سیم از طریق فناوری‌های مختلف نظیر Wi-Fi یا تکنولوژی‌های موبایل برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کند. این بسته‌ها اغلب به عنوان "اینترنت همراه" یا "اینترنت بی‌سیم خانگی" شناخته می‌شوند و برای افرادی که به انعطاف در مکان و زمان نیاز دارند، مناسب هستند.

5. **ماهواره‌ای:**

   - اینترنت ماهواره‌ای از طریق ارتباط با یک ماهواره برای ارائه اتصال به اینترنت استفاده می‌کند. این گزینه ممکن است در مناطقی با پوشش زیرساخت‌های سیمی محدود یا غیرممکن باشد.

هنگامی که تصمیم به خرید بسته اینترنت خانگی می‌گیرید، مهم است که نیازها و ترجیحات خودتان را در نظر بگیرید، از موقعیت جغرافیایی و پوشش شبکه اطمینان حاصل کنید، و قیمت، سرعت ارتباط، و حجم داده را مقایسه کنید.

 برای راهنمایی در خرید اینترنت ADSL از طریق اینترنت، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را دنبال کنید:

اما در کل، برای انتخاب یک ارائه دهنده اینترنت موقعیت جغرافیایی، نیازهای شما، سرعت مورد نظر، قیمت‌ها و سرویس مشتری مهم هستند. قبل از خرید اینترنت ADSL از هر شرکتی، به مزایا و معایب آن شرکت، سرعت ارتباط، قابلیت پشتیبانی و خدمات پس از فروش دقت کنید.
ممکن است مزایای خدمات ADSL از ماهان نت شامل مواردی مانند:
1. **پوشش مناسب**: اگر اینترنت ADSL این شرکت در منطقه شما پوشش دارد، می‌تواند گزینه خوبی باشد.  2. **قیمت مناسب**: ممکن است ماهان نت قیمت‌های مناسبی برای خدمات ADSL خود ارائه کند.
3. **سرعت پایدار**: اگر شرکت قدرت سرویس‌دهی پایداری داشته باشد و سرعت اتصال به اندازه کافی برای نیازهای شما مناسب باشد، این یک مزیت است.
4. **پشتیبانی مشتریان مطلوب**: امکانات پشتیبانی مشتریان، از جمله ساعات کاری، روش‌های تماس و پاسخگویی سریع به مشکلات ممکن است نقش مهمی در تجربه شما ایفا کند.
قبل از هر تصمیمی، پیشنهاد می‌شود که با مرور نظرات مشتریان فعلی، مقایسه قیمت‌ها و شرایط قرارداد، و تست سرعت ارتباط، تصمیم خود را با دانش کامل‌تری بگیرید.

مراحل راه اندازی و تنظیم مودم به شرح زیر است.
مرحله 1: تصمیم بگیرید که روتر را در کجا قرار دهید
بهترین مکان برای یک روتر تجاری بی سیم در یک منطقه باز از محل کار است، زیرا از پوشش یکنواخت بهره مند خواهید شد. با این حال، گاهی اوقات یافتن فضایی در فضای باز آسان نیست، زیرا باید روتر را به یک دروازه باند پهن از ISP (ارائه‌دهنده خدمات اینترنت) خود متصل کنید، که معمولاً به یک کابل نزدیک دیوار بیرونی متصل است.

مرحله 2: اتصال به اینترنت
روتر را به یک کابل وصل کنید - یا یک روتر مش را انتخاب کنید
برای حل مشکل "مسافت طولانی" هنگام اتصال روتر، می توانید از کابل CAT5e یا CAT6 برای اتصال روتر به پورت اترنت دروازه ISP استفاده کنید. گزینه دیگر این است که کابل های اترنت را از طریق دیوارهای دفتر خود به محل مرکزی انتخاب شده برای روتر اجرا کنید.

گزینه دیگر نصب شبکه مش با روتر است. یک شبکه مش به شما امکان می دهد چندین فرستنده Wi-Fi را در خانه یا محل کار خود قرار دهید، همه در یک شبکه. برخلاف توسعه دهنده ها که می توانند با هر روتر بی سیم استفاده شوند، شبکه های مش به روتری با این قابلیت داخلی نیاز دارند.

مهم نیست که کدام گزینه را انتخاب کنید، از یک کابل اترنت اولیه که به شبکه گسترده (WAN) روتر یا پورت اینترنت وصل شده است استفاده خواهید کرد. پورت اینترنت معمولاً با رنگ متفاوتی از سایر پورت ها جدا می شود.

چراغ های LED روتر را بررسی کنید
چراغ های LED روتر شما به شما می گوید که آیا با موفقیت اتصال اینترنتی فعال برقرار کرده اید یا خیر. اگر چراغ‌هایی را نمی‌بینید که چنین اتصالی را تأیید می‌کنند، مطمئن شوید که کابل را به پورت صحیح وصل کرده‌اید.

اتصال را با دستگاه تست کنید
با وصل کردن رایانه لپ‌تاپ به یکی از پورت‌های دستگاه در پشت روتر، تأیید کنید که روتر شما اتصال کار می‌کند. اگر همه چیز خوب پیش برود، باید بتوانید یک اتصال سیمی را شروع کنید، درست مانند زمانی که اتصال فعال اینترنت را تأیید کردید.

مرحله 3: درگاه روتر بی سیم را پیکربندی کنید
در برخی موارد، ISP ها به مشتریان دروازه هایی با روترهای داخلی ارائه می دهند. در بیشتر موارد، این دستگاه‌های ترکیبی برای محیط‌های تجاری ساخته نشده‌اند، همچنین دارای پورت‌های اضافی، امنیت و گزینه‌های دیگری نیستند که به شما امکان می‌دهند خدمات اضافه کنید و شبکه‌ها را با رشد کسب‌وکار گسترش دهید.

اگر دروازه ای با روتر یکپارچه دارید، باید دروازه را طوری پیکربندی کنید که روتر را غیرفعال کند و آدرس IP WAN - آدرس پروتکل اینترنت منحصر به فردی که ارائه دهنده اینترنت به حساب شما اختصاص می دهد - و تمام ترافیک شبکه را به شما منتقل کنید. روتر جدید

اگر این مرحله را انجام ندهید، ممکن است با درگیری هایی مواجه شوید که مانع از عملکرد صحیح دستگاه ها می شود. ممکن است لازم باشد برای کمک در این مرحله با ISP خود تماس بگیرید.

مرحله 4: دروازه را به روتر وصل کنید
ابتدا دروازه را خاموش کنید. اگر قبلاً یک کابل اترنت به پورت شبکه محلی (LAN) دروازه وصل شده است، کابل را جدا کرده و به پورت WAN روتر خود وصل کنید. دروازه را دوباره روشن کنید و چند دقیقه صبر کنید تا راه اندازی شود. منبع تغذیه روتر را به برق وصل کنید و آن را روشن کنید، دوباره چند دقیقه صبر کنید.

مرحله 5: از برنامه یا داشبورد وب استفاده کنید
ساده‌ترین راه برای ادامه راه‌اندازی روتر، استفاده از یک برنامه تلفن همراه است که سازنده روتر آن را ارائه کرده است. اگر برنامه ای وجود ندارد، یا ترجیح می دهید از داشبورد مبتنی بر وب روتر استفاده کنید، روتر را از طریق کابل اترنت به رایانه متصل کنید.

ممکن است آدرس IP روتر را در پشت خود دستگاه مشاهده کنید. اگر نه، 192.168.1.1، آدرس روتر معمولی را در نوار جستجوی مرورگر تایپ کنید.

مرحله 6: نام کاربری و رمز عبور ایجاد کنید
برای پیکربندی روتر، باید با استفاده از نام مدیریت پیش فرض و رمز عبور آن وارد شوید. معمولاً می توانید این اطلاعات را روی خود روتر یا در دفترچه راهنمای کاربر چاپ شده پیدا کنید.

در مرحله بعد، مشخصات مورد نیاز را وارد کنید. پس از ورود، باید بلافاصله یک نام کاربری و رمز عبور جدید ایجاد کنید. پیش‌فرض‌ها معمولاً چیزی مانند «admin» و «password1234» هستند که بدیهی است ایمن نیستند—پس حتماً در اولین فرصت آنها را تغییر دهید.

مرحله 7: سیستم عامل روتر را به روز کنید
روتر شما ممکن است به به‌روزرسانی «سیستم‌افزار» یا نرم‌افزاری که آن را اجرا می‌کند نیاز داشته باشد. آن را در اسرع وقت به روز کنید، زیرا سیستم عامل جدید ممکن است اشکالات را برطرف کند یا محافظت های امنیتی جدیدی ارائه دهد.

برخی از روترها ممکن است سیستم عامل جدید را به صورت خودکار دانلود کنند، اما بسیاری از آنها این کار را نمی کنند. ممکن است لازم باشد به‌روزرسانی‌ها را از طریق برنامه یا رابط مرورگر بررسی کنید.

مرحله 8: یک رمز عبور Wi-Fi ایجاد کنید
همانطور که اکثر روترها با نام های کاربری و رمز عبور مدیریت از پیش تعیین شده ارائه می شوند، اکثر روترها نیز دارای نام های کاربری و رمز عبور Wi-Fi از پیش تعیین شده هستند. احتمالاً از شما خواسته می شود که نام کاربری و رمز عبور Wi-Fi را تغییر دهید، اما حتی اگر چنین درخواستی را نمی بینید، برنامه ریزی کنید که این کار را سریع انجام دهید.

مرحله 9: در صورت امکان از ابزارهای پیکربندی خودکار استفاده کنید
اگر روتر شما به ویژگی‌های نصب خودکار مجهز است، برای کمک به تکمیل راه‌اندازی به آن‌ها تکیه کنید. به عنوان مثال، شما باید بتوانید از پیکربندی خودکار برای مدیریت آدرس های IP با پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) استفاده کنید، که به طور خودکار آدرس های IP را به دستگاه ها اختصاص می دهد. همیشه می توانید این آدرس ها را بعداً تغییر دهید.

مرحله 10: امنیت را تنظیم کنید
بسیاری از تولید کنندگان روتر عملکردهای امنیتی را ارائه می دهند

حفاظت از حریم خصوصی کاربران و شبکه می‌توانید وارد داشبورد وب شوید و ویژگی‌های امنیتی اضافی مانند فایروال، فیلتر کردن وب و کنترل‌های دسترسی را فعال کنید تا از ترافیک مخرب محافظت کنید. همچنین می توانید شبکه های خصوصی مجازی (VPN) را برای حفظ حریم خصوصی راه اندازی کنید.

نحوه راه اندازی مودم
ISP های مختلف مدل های مختلفی از مودم ها را ارائه می دهند. با این حال، همه مودم ها دارای اتصالات ورودی برای برقراری اتصال به اینترنت و اتصالات خروجی هستند که یک شبکه خانگی ایجاد می کنند. برای تنظیم مودم خود تا انتهای این بلاگ با من همراه باشید.
اگر سرویس اینترنت کابلی خریداری کرده اید، یک پورت کابل در خانه خود پیدا کنید تا مودم را به آن وصل کنید. اگر سرویس اینترنت تلفن DSL را خریداری کرده اید، باید مودم را به پورت تلفن منزل خود وصل کنید. پورت را در قسمتی از خانه که می خواهید مودم را در آن قرار دهید پیدا کنید.
یک سر کابل کواکسیال (یا کواکسیال) همراه مودم را به جک دیواری تلویزیون وصل کنید. سر دیگر را به درگاه کواکس در پشت مودم کابلی خود وصل کنید. اگر از مودم کابلی استفاده می کنید، یک پورت کواکسی را می بینید که می توانید انتهای دیگر کابل کواکس را پیچ کنید. اگر از مودم DSL استفاده می کنید، پورت روی مودم دارای برچسبی است که چیزی شبیه "Phone In" یا "Phone" را نشان می دهد.
سپس انتهای کانکتور برق را به مودم وصل کنید. انتهای دوشاخه را در پریز برق دیواری قرار دهید.

چه باید بدانیم
مودم را با کابل کواکس به پریز برق وصل کنید و مودم را به پریز برق وصل کنید.
دستگاه ها را به صورت بی سیم یا با کابل اترنت به یک پریز LAN روی مودم به مودم وصل کنید.


هنگامی که برای سرویس اینترنت ثبت نام می کنید، ارائه دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) مودمی را در اختیار شما قرار می دهد که به آن سرویس اینترنت دسترسی دارد. این راهنما شما را در راه اندازی مودم ISP و ایجاد یک شبکه خانگی راهنمایی می کند.
نحوه راه اندازی مودم
ISP های مختلف مدل های مختلفی از مودم ها را ارائه می دهند. با این حال، همه مودم ها دارای اتصالات ورودی برای برقراری اتصال به اینترنت و اتصالات خروجی هستند که یک شبکه خانگی ایجاد می کنند.

اسکرین شات از اتصال روتر
  عکاس فائوستو فاوتا/گتی ایماژ
قبل از اینکه مودم خود را وصل کنید، مطمئن شوید که ISP مودم را با اطلاعات حساب شما برنامه ریزی کرده است. گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد بعد از اینکه مودم را در خانه خود وصل کردید، با ISP تماس بگیرید. مطمئن شوید که با ISP خود در مورد کارهایی که باید برای فعال کردن اتصال اینترنت شما انجام دهند صحبت کنید.

اگر سرویس اینترنت کابلی خریداری کرده اید، یک پورت کابل در خانه خود پیدا کنید تا مودم را به آن وصل کنید. اگر سرویس اینترنت تلفن DSL را خریداری کرده اید، باید مودم را به پورت تلفن منزل خود وصل کنید. پورت را در قسمتی از خانه که می خواهید مودم را در آن قرار دهید پیدا کنید.

تصویر جک دیواری کابلی
  PJ_joe/Getty Images
یک سر کابل کواکسیال (یا کواکسیال) همراه مودم را به جک دیواری تلویزیون وصل کنید. سر دیگر را به درگاه کواکس در پشت مودم کابلی خود وصل کنید. اگر از مودم کابلی استفاده می کنید، یک پورت کواکسی را می بینید که می توانید انتهای دیگر کابل کواکس را پیچ کنید. اگر از مودم DSL استفاده می کنید، پورت روی مودم دارای برچسبی است که چیزی شبیه "Phone In" یا "Phone" را نشان می دهد.

تصویر پورت کواکس در مودم کابلی
  unkas_photo/Getty Images
سپس انتهای کانکتور برق را به مودم وصل کنید. انتهای دوشاخه را در پریز برق دیواری قرار دهید.

تصویری از وصل کردن سیم برق به پریز برق
  Mark Espenschied / EyeEm / Getty Images
هنگامی که مودم را وصل کردید و روشن شد، از طریق یک برنامه راه اندازی چرخه می شود. همانطور که از طریق چرخه عبور می کند، درگاه های جلوی مودم را می بینید که چشمک می زنند و سپس یکی یکی ثابت می شوند.

به طور معمول این پورت ها عبارتند از:
چراغ پاور: برق به مودم متصل است
آنلاین/متصل: مودم با ISP ارتباط برقرار کرده است
اینترنت: مودم یک اتصال به اینترنت برقرار کرده است
شبکه: یک شبکه محلی (LAN) ایجاد شده است
هنگامی که تمام چراغ های جلوی مودم ثابت شدند یا به سرعت چشمک می زنند، آماده شروع اتصال دستگاه ها به مودم هستید. شما چندین گزینه برای اتصال به اینترنت از طریق روتر خود دارید.

LTE چیست؟
اینترنت LTE  ماهان نت یک استاندارد جهانی برای انتقال داده های بی سیم 4G است، نسل چهارم فناوری شبکه تلفن همراه که در سال 2008 آغاز شد.
LTE چیست

شبکه های 4G LTE نسل بعدی از شبکه های 3G موجود هستند - سیستم جهانی مخابرات سیار UMTS یا نسل سوم.

LTE فرم کامل - LTE مخفف چیست؟
LTE مخفف Long Term Evolution است.

چرا؟

هنگامی که 4G در سال 2008 عرضه شد، در واقع یک "تکامل طولانی مدت" برای شبکه های تلفن همراه (بر اساس فناوری 3G در آن زمان) بود.

تکامل سالها طول کشید.

1G (نسل اول)

دهه 1980

بگذارید با تلفن همراه با هم صحبت کنیم

2G

دهه 1990

اس ام اس بفرستیم و سفر کنیم (رومینگ)

3G

دهه 2000

چند تجربه اینترنت همراه را معرفی کرد

4G

2010

تجربه اینترنت سریع را به ارمغان آورد

5G

2020

اینترنت فوق سریع و خیلی بیشتر را به ارمغان می آورد

LTE در گوشی من به چه معناست؟ یعنی اتصال سریع به اینترنت. نسل های شبکه تلفن همراه: از 1G تا 5G - منبع Thales 2021

 

4G LTE یک استاندارد و موفقیت جهانی است.
چه کسی مسئول تعریف و حفظ این فناوری است؟

گروه استاندارد پروژه مشارکت نسل سوم (3GPP) فناوری بی سیم پرسرعت LTE را توسعه داده و حفظ می کند.

3GGP سازمان های توسعه استاندارد مخابراتی را متحد می کند تا همه از یک فناوری استفاده کنند.

و 4G LTE یک موفقیت جهانی است.

 

66 درصد از کاربران تلفن همراه در ژانویه 2022 دارای 4G LTE هستند
LTE در سراسر جهان یک موفقیت است، با 6.6 میلیارد اشتراک که دو سوم کاربران تلفن همراه را در سراسر جهان به هم متصل می کند، طبق انجمن جهانی تامین کنندگان تلفن همراه (GSA - گزارش ژانویه 2022).

791 اپراتور مخابراتی شبکه های LTE را در 240 کشور و منطقه در سراسر جهان اجرا می کنند.
336 شبکه LTE-Advanced را راه اندازی کرده اند.
227 شبکه VoLTE را راه اندازی کرده اند.
4G LTE امروزه جدیدترین فناوری تلفن همراه است.
 

LTE در مقابل 3G
آیا 4G LTE همان 3G است؟

خیر LTE یعنی 4G و تفاوت قابل مشاهده سرعت است!

3G (نسل سوم ارتباطات سیار که در سال 2001 معرفی شد) از نظر تئوری 7.2 مگابیت در ثانیه و در عمل تا 3 مگابیت در ثانیه را ارائه می دهد.
3G HSPA+ (نسخه پیشرفته - دسترسی به بسته های پرسرعت+) یا 3G++ حداکثر سرعت 42 مگابیت بر ثانیه و در عمل تا 6 مگابیت در ثانیه ارائه می شود.
سرعت داده 4G LTE با 100 مگابیت در ثانیه 2.5 برابر سریعتر از 3G HSPA+ و 15 برابر سریعتر از 3G است.
LTE در مقابل 4G: چه کسی بهتر است؟
تفاوت بین LTE و 4G چیست؟

خوب، آنها رقابت نمی کنند. LTE فناوری پشت 4G (نسل چهارم ارتباطات سیار - یک معماری) است.

همه تلفن‌های 4G در سال 2022 از فناوری LTE استفاده می‌کنند. این فناوری سرعت بالایی را برای داده‌های تلفن همراه و پهنای باند به ارمغان می‌آورد.

سرعت 4G LTE چقدر است؟

در تئوری، حداکثر سرعت LTE 100Mbps است. در عمل، سرعت آن 15 مگابیت در ثانیه است. البته، همه چیز بستگی به جایی دارد که شما در آن قرار دارید.

اما LTE-A چیست؟

LTE-A، LTE-Advanced، 4G+ و LTE+
LTE-A، LTE-Advanced، 4G+ و LTE+ همگی مخفف همان سرویس 4G هستند. این یک نسخه سریعتر از LTE است.

سرعت LTE-A چقدر است؟ باز هم، در تئوری، نرخ داده LTE-A تا 300 مگابیت در ثانیه است. در عمل می توانید بین 40 تا 90 مگابیت در ثانیه انتظار داشته باشید.